حل مساله تراوش با روش انتگرال حلقوي منفرد مجزا (DSC)

عطارنژاد رضا*,رباني بيدگلي محمود

* دانشکده مهندسي عمران، پرديس دانشکده هاي فني، دانشگاه تهران



در اين مقاله، به بررسي مساله تراوش در محيط همگن به كمك روش عددي انتگرال حلقوي منفرد مجزا پرداخته مي شود. الگوريتم انتگرال حلقوي منفرد مجزا از سال 1999 به بعد براي حل عددي مسايل مهندسي مورد استفاده قرار گرفته است. زيربناي اصلي اين الگوريتم، تئوري پخش و انتشار امواج است. اين الگوريتم، دقت روش هاي كلي و انعطاف پذيري روش هاي محلي را در حل مسايل مكانيك سيالات و مكانيك جامدات را دارد. در اين مقاله در ابتدا موضوع تراوش در يك محيط دوبعدي ساده و سپس در زير سدهاي بتني و سدهاي بتني با پرده آببند با معادله حاكم لاپلاس براي اولين بار به روش DSC و با استفاده از هسته شانون تنطيم شده، مورد تحليل قرار گرفته و جواب هاي حاصل از اين روش با روش تفاضلات محدود مقايسه شده اند؛ نتايج حاكي است كه در حل معادله لاپلاس، با پذيرش حجم عمليات بيشتر) انتخاب عرض نوار محاسباتي بزرگتر (M)) و بهينه سازي عامل r ،اين روش جواب هاي دقيق تري نسبت به روش تفاضلات محدود دارد.

كليد واژه: انتگرال حلقوي منفرد مجزا، تئوري پخش، تئوري موجک، هسته شانون تنظيم شده، تراوش، معادله لاپلاس



[تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ]