کاربرد ضايعات طبيعي به منظور بهبود مشخصات ته نشين پذيري لجن فعال

حسين لو روح اله,تائبي امير*

* دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه صنعتي اصفهان



شاخص حجمي لجن و سرعت ته نشيني ناحيه اي، معيارهاي تعيين ميزان ته نشين پذيري لجن فعال هستند. هدف اصلي اين تحقيق، بررسي اثرات ضايعات طبيعي بر مشخصات ته نشين پذيري لجن فعال بود. اين ضايعات که اغلب بدون استفاده بوده و به محيط زيست وارد مي شوند، ممکن است در ته نشين پذيري لجن فعال موثر باشند. ضايعات طبيعي به کار رفته در اين تحقيق شامل ساقه ذرت، پوست بادام، پوست نارگيل، پوست گردو، پوست فندق، پوست تخم مرغ، پوست بادام زميني و پوست درخت کاج بود. کليه آزمايش هاي اين تحقيق طبق روشهاي استاندارد و با سه تکرار و در پنج مرحله انجام شد. مقدار شاخص حجمي لجن فعال نمونه شاهد به طور متوسط 823 mL/g بود که با افزودن دزهاي بهينه ضايعات طبيعي مختلف، مقدار آن به 100 mL/g (حدود 88 درصد کاهش) رسيد. ميانگين سرعت ته نشيني ناحيه اي براي نمونه شاهد 1.222 متر بر ساعت بود و مقدار آن براي نمونه هاي حاوي مواد افزودني طبيعي مختلف به حدود 2 تا 3 برابر افزايش يافت. اهميت اين افزايش به اين خاطر است که متعاقبا مي توان آهنگ بار سطحي هيدروليکي حوض ته نشيني را نيز بدون کاهش بازدهي آن افزايش داد. بازگشت لجن فعال حاوي مواد افزودني، ته نشين پذيري لجن را بهتر نمود. با انجام آزمايش هاي جار، مشاهده شد که مواد افزودني طبيعي عمدتا به عنوان عوامل سنگين کننده و به صورت جزيي به عنوان عوامل لخته ساز عمل کرده و موجب کاهش شاخص حجمي لجن مي شوند.

كليد واژه: ضايعات طبيعي، لجن فعال، شاخص حجمي لجن، سرعت ته نشيني ناحيه اي، ته نشين پذيري



[تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ]