اصطلاحات پرکاربرد ساختمانی(2)

کرسی چینی: چیدن چند رج آجر روی پی اختلاف ارتفاعی بین سطوح
داخلی و خارجی بوجود میآورد که کرسی گویند.
چتایی: نوعی گونی که در عایق بندی به همراه قیر استفاده میشود.
ایزوگام: ورقهای قیر اندود که با لایههایی از پشم شیشه یا الیاف مصنوعی
همراه است.
بارسنگ: مقدار بیرون زدگی سطح نمای سنگ را نسبت به بر آن بار سنگ
گویند.
گابیون: دیوارهایی که بصورت سنگی اجرا میشوند دور آنها تورهایی مهار
میکنند تا مقاومت و یکنواختی بیشتری داشته باشد.
آجر سفال: خاک رس در قالبهایی سوراخ دار با حرکت در کوره برای
جداکننده ساخته میشود.
گچ بتونه صنعتی: برای اتصال صفحات گچی پیش ساخته استفاده می-
شود.
نعل درگاه: تیر یک پارچهای از بتن، چوب، آهن که در بالای درگاه نصب
میشود.
پوتر بتنی: نعل درگاه بتنی همراه با میلگرد به شکل معینی ساخته می-
شود.
اُتکا: میلگردی که جهت تحمل نیروی برشی استفاده میشود.
چارچوب: قابی که در به آن لولا و بر روی آن باز و بسته میشود.
آستانه: پایین چارچوب که در بالتر از کف قرار میگیرد.
شمسه: قوطیهای چهار ضلعی که پشت آن بوسیله گچ پر میشود.
رامپ: قدیمیترین و سادهترین وسیله ارتباطی دو سطح غیر تراز.
آسانسور: وسیله ارتباطی بین طبقات در ساختمانهای بلند که به وسیله
موتور حرکت میکند.
سرگیر: محلی در ورودی پارکینگ به ارتفاع حداکثر 351 سانتیمتر.
کف پله: سطح فوقانی پله یعنی جایی که پا قرار میگیرد.
پیشانی پله: قطعهای عمودی که میان دو کف پله متوالی قرار دارد.
گونه پله: سطح بغل پله را گونه مینامند.
عرض پله: فاصله بین گونههای پله را عرض پله میگویند.
پاگرد: محلی است که شخص پس از پیمودن یک ردیف پله بر آن قدم
میگذارد.
دست انداز پله: نردهای که برای جلوگیری از سقوط و خطراط ناشی از
آن استفاده میشود