اماکن مقدس در ارتباط با طبيعت (آب، درخت و کوه)

جوادي شهره*

* گروه مطالعات عالي هنر، پرديس هنرهاي زيبا، دانشگاه تهران



توجه به طبيعت و گراميداشت مظاهر آن همچون کوه، آب، آتش، گياه، خورشيد، ماه و ستارگان از گذشته هاي دور مرسوم بوده است. در باورهاي اسطوره اي ايرانيان باستان آب، گياه، ماه و خورشيد از نمادهاي آناهيتا و مهر بوده اند. مهر مظهر نور و فروغ خورشيد که پرستش او در کنار آب انجام مي شده و هم چنين نيايش آناهيتا ايزدبانوي آبها و باروري و حاصلخيزي در ارتباط با آب و گياه بوده است.
اغلب نيايشگاههاي ايزدان مهر و ماه (ميترا و آناهيتا) در جوار کوه، چشمه و درخت مقدس بر پا مي شده است. از اين جمله مي توان به چارتاقي ها اشاره کرد که برخي به آتشکده يا اماکن مقدس ديگر تبديل شده اند.

كليد واژه: چشمه، کوه، درخت، مهر، آناهيتا، چارتاقي، آيين، آتشکده، نياسر

[تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ]