هر عاملی که باعث ایجاد اختلال در تعهدات مندرج در قرارداد، موافقت نامه، شرایط عمومی پیمان و شرایط خصوصی پیمان شود،[تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ]یا همان claim نامیده می شود. [تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ] ، ابزاری برای اثبات حقی برای جبران هزینه، ضرر و زیان یا زمان و یا هردوی زمان و هزینه تحمیل شده خارج از موضوع قرارداد و توافقات بعد از آن است و طرف ادعا کننده در تلاش است تا اثبات مالکیت زمان و هزینه و یا هردو را در قالب مدیریت ادعا انجام دهد. در صورتی که برای موضوع زمان ادله ای ارایه کند نام آن لایحه تاخیرات مجاز و اگر برای موضوع هزینه باشد به آن لایحه مازاد بر صورت وضعیت یا لایحه ضرر و زیان می گویند.

البته به غیر از [تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ] زمانی و هزینه ای، ادعاهای کیفی نیز در پروژه ها و در قالب قصور در بروز عیب و ایراد کاری از طرف پیمانکار یا مشاور نیز وجود دارد. ادعا در ابتدا در قالب درخواست هایی از سوی هر یک از طرفین برای طرف دیگر مطرح می گردد. در صورتی که این خواست ها مورد توافق طرف مقابل قرار نگیرد جرقه اختلاف زده می شود. پس در واقع عنصر اساسی در ادعا، عدم توافق طرفین (اختلاف) می باشد. در صورت بروز اختلاف با کارفرما در ابتدا به یک مرجع بالاتر از کارفرما و در صورتی که اختلاف حل نگردد به مراجع قانونی که در ماده ۵۳ شرایط عمومی پیمان به آن اشاره شده است، مراجعه می گردد.
ادعاهای پروژه به روش های گوناگونی دسته بندی می شوند. اما یکی از مهم ترین دسته بندی های آن، تقسیم بندی ادعاهای پروژه از دیدگاه مستندات و تحلیل انجام شده در لایجه ادعا می باشد که در این حالت به سه دسته ذیل تقسیم بندی می شوند.
ادعاهای سبز (سهل الوصول)،ادعاهای نارنجی (قابل وصول)،ادعاهای قرمز (صعب الوصول)
ادعاهائی هستند که احتمال پذیرش آن از طرف مقابل بسیار بالا می باشد؛ چرا که مستندات و تحلیل انجام شده در لایحه ادعا به صورت ادعای مالی یا ادعای زمانی، از اعتبار کامل و کافی برخوردار است. در برخی از موارد این ادعاها با استقبال مناسبی از طرف مشاور و بعضا کارفرما مواجه می گردد.
دسته دوم ادعاهائی هستند که احتمال پذیرش آن از طرف مقابل مشخص نیست و به نوع مستندات و تحلیل انجام شده در لایحه ادعا به صورت ادعای مالی یا ادعای زمانی، بستگی دارد.به همین دلیل قابل وصول تلقی می شوند. این نوع ادعاها از طرف کارفرما بازخورد خوبی ندارد و ممکن است اسم شرکت ارایه دهنده ادعا از لیست پیمانکاران مورد علاقه کارفرما خط بخورد.
اما ادعا های قرمز که احتمال پذیرش آن از طرف مقابل بسیار کم است؛ بدلیل کمی مدارک ومستندات و تحلیل انجام شده در لایحه ادعا به صورت ادعای مالی یا ادعای زمانی، از اعتبار کامل و کافی برخوردار نیست. بیشتر این نوع ادعاها از طریق مراجع قانونی حل و فصل می شود و شما انتظار گرفتن کار از کارفرما را از ذهن خود پاک خواهید نمود.
هرگونه ادعا یا در طول پروژه و یا در انتهای پروژه و یا در مقاطع خاص پروژه مطرح می گردند و پیامدهای نامطلوبی را برای پیمانکار و کارفرما بدنبال دارد که از جمله آنها می توان به وقفه در انجام کارها، کم شدن انگیزه ذی نفعان پروژه، خدشه دار شدن روابط کارفرما و پیمانکار و صرف هزینه، زمان و انرژی زیاد طرفین برای حل ادعا ، نادیده گرفتن برخی مستندات، اختلافات عمیق تر و … اشاره کرد.
در رویکرد حقوقی، به مدیریت ادعا، تنها از دیدگاه قوانین و مقررات حقوقی و قانونی نگاه می شود و تلاش می شود که مدیریت ادعای، با شرایط عمومی پیمان و قوانین و مقررات حقوقی مطابقت داده شده و از طریق آن لایحه ادعا، تهیه شود. اما در رویکرد مدیریت پروژه ای که دیدگاهی جامع تر به موضوع مدیریت ادعا دارد، به این موضوع، از دیدگاه یک سیستم نگاه می کند؛ دارای عواملی می باشد که با مدیریت این عوامل می توان از بروز ادعاهای مالی و زمانی تا حد امکان کاست و یا اساسا از بروز آنها جلوگیری کرد