بررسی و تحلیل مسجد جامع ساری
نويسند*ه:
رضا قنبري سيدكلايي: دانشجوي كارشناسي ارشد مهندسي معماري
سحر خانجاني فرد: مهندس معماري
خلاصه مقاله:
آنطور كه در تاريخ آمده اين مسجد كهن ترين مسجد ديار علويان درسرزمين طبرستان است . اين اثر در تاريخ ۸ اسفند ۷۷۱۱ با شماره ثبت ۲۲۱۲ بهعنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. مسجد جامع ساري جزومعدود مساجد تك ايواني ايران است و هم عصر مساجدي مثل فهرج يزد و تاريخانه دامغان مي باشد. مسجد در دوره هاي مختلف بويژه در زمان پهلوي اول و قاجار به كرات بازسازي و مرمت شده است. پيشينه تاريخي بنا طبقمستندات متون قديمي به اوايل اسلام بر مي گردد. از اينكه بنا در دوران خلافت بني عباس بنيان گذاشته شده اختلافي وجود ندارد ولي سخن دربنيانگذار است، عده اي پس از شكست اسپهبد خورشيد، ابوالخصيب و گروهييحيي بن يحيي را بنيانگذار مي دانند اما در سال 411 هجري قمري تقريباً متفق القولند. حياط مسجد هسته مركزي بناست. بنا داراي شبستانهاي وسيعي مي باشد كه شبستان جنوبي شبستان اصلي و داراي محراب و منبر چوبي مشبك است. شبستان شمالي و غربي مشتمل بر يك هشتي با سقف گنبدي شكل مي باشد كه عبور از انامكان دسترسي به حياط مسجد را فراهم مي سازد. دو گلدسته آجري در قسمت بام ايوان جنوبي وجود دارد. بنا در هسته مركزي شهر ساري قرار دارد و وردي آن از بازار مي باشد.
منبع مقاله:
كنفرانس بين المللي عمران، معماري و توسعه پايدار شهري، ۱۳۹۲
» حجم: 0.95 مگابایت
» نوع فایل کتاب: PDF
» تعداد صفحات: 9