شکل گيري بوستان هاي شهري در دوره معاصر

شکل گيري بوستان هاي شهري در دوره معاصر: گذر از مفهوم باغ به پارک (با محوريت تجارب تهران)



پارک ها به عنوان عمده ترين فضاي سبز شهري نقش بسيار مهمي در زندگي اجتماعي و مراودات فرهنگي شهرنشينان دارند. اين نوشتار در پي چگونگي راه يابي اين فضا در ساختار شهرهاي کشور و نسبت آن با باغ، که مفهومي شناخته شده و عميق در فرهنگ ايراني است، مي باشد. بدين منظور تحولاتي که از ورود واژه پارک و اطلاق آن به برخي از باغ هاي دوره ناصري آغاز، و به پيدايش اولين نمودهاي امروزي آن منتهي گشته، مورد بررسي قرار مي گيرد. شهر تهران با توجه به داشتن محوريت در تحولات اين دوره، بستر مکاني اين پژوهش است. در روند بررسي ها مشخص مي گردد که بوستان هاي شهري امروز ما زاييده تحولاتي در عرصه زندگي اجتماعي و شيوه هاي باغ سازي است که همگام با ساير جنبه هاي معماري و شهرسازي از دوره قاجار آغاز شده، ليکن در مراحل آغازين به دليل عدم نياز ساختاري، وجود چنين فضاهايي تنها جنبه صوري و تجددگرايي داشته است. لذا محصولات عمده آن با نيم قرن تاخير پا به عرصه شهرهاي ما گذاشته و عمده ترين دغدغه هاي حاکم بر طراحي آنها ناشي از تحولات عرصه معماري و منظرسازي در مغرب زمين بوده است.

كليد واژه: پارک، باغ، بوستان، باغ ايراني، تهران، فضاي سبز، منظرسازي

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]