رطوبت همواره مهمترین عامل آسیب رسانی به ساختمانهای قدیمی و نوساز بوده است، چرا كه آب بستر مناسبی برای انتقال میكرو ارگانیسم ها به قلب بنا می باشد جایی كه می توانند براحتی ویرانی و انهدام به وجود آورند. اما مواد مؤثری بر علیه این پوسیدگی و زوال وجود دارند. البته هدف ما در معرفی این مواد صرفاًً نشان دادن راههای عملی برای جلوگیری از این زوال نمی باشد.
بلكه همچنین می خواهیم حس مسیولیت ارزشمندی برای حفظ بناها (قدیمی و جدید) ایجاد نماییم. چراكه بناها یكی از بزرگترین تجلی های نیاز بشر به تداوم و پایداری میباشند. همچنین هدف ما ایجاد حس مبارزه بر علیه زوال چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ فرهنگی می باشد. منظوراز زوال مالی استهلاك ساختمانها بوده و استهلاك فرهنگی یعنی جایی كه ما با غفلت خود اجازه میدهیم كه بناهای تاریخ با ارزشمان در طول سالیان سال تخریب گردند.
دراین راستا از بهترین مواد مورد استفاده برای مبارزه با این استهلاك تركیبات سیلیكونی می باشند. تركیبات دافع آب پایه سیلیكونی بطور دقیق مهمترین محافظت را در برابر رطوبت و پوسیدگیهای ناشی از آن ایجاد نموده و این كار را به صورتی كاملاً طبیعی انجام میدهند. دقیقاً مانند عمل پوست كه به عرق بدن اجازه خروج میدهد. ولی مانع از نفوذ آب به داخل بدن میگردد (عبور انتخابی). سیلیكونها نیز به همین ترتیب مانع نفوذ آب باران می شوند و درعین حال به سطح اجازه تنفس میدهند. یعنی ساختمان شبكه ای رزین سیلیكونی مانع از عبور جریان آب شده و درعین حال بخار آب را حبس ننموده و به آن اجازه خروج میدهد. شیمیدانها سیلیكونها را به عنوان تركیبات اورگانوسیلیكون طبقه بندی می نمایند. موادی كه هم ساختمان آلی و هم ساختمان معدنی دارند. درتركیبات سیلیكونی دافع آب خاصیت معدنی بیشتر از خاصیت آلی شاخص می باشد. در ساختمان این مواد گروههای متیل از زیرآیند (سطح پوشش داده شده) دورشده و مانند چتری عمل می كنند كه مانع نفوذ آب میگردد. گروههای پلی سیلوكان به سمت سطح پوشش داده شده جهت گیری می كنند. این گروهها به سرعت برروی سطح پخش شده و با تشكیل شبكه سیلیكونی دافع آب بوده و در عین حال چسبندگی گرد و خاك به آنها كم میباشد. همچنین به علت عدم وجود راهی برای عبور نمكهای مضر و قلیاها، امكان ایجاد شوره برروی سطح منتفی میگردد. از دیگر مزایای تركیبات سیلیكونی در صنایع ساختمانی این است كه به علت كاهش جذب گرد و غبار، آلوده نمی گردند و نیز به دلیل عدم ایجاد محیط مرطوب، امكان رشد میكروارگانیسم ها وجود ندارد. لذا خزه و... نیز بر روی سطح بناها مشاهدهنمی گردد. درصورتیكه در روش سنتی كه قیر و گونی میباشد، علاوه برصرف هزینه و انرژیبیشتر، رطوبت به طور كامل دفع نگردیده و به این ترتیب بستر مناسبی برای رشدمیكروارگانیسم ها به وجود می آید تا جاییكه در نواحی مرطوب كشور برای جلوگیری از ایجاد خزه برروی نمای ساختمان از ایرانیت استفاده میشود كه ظاهر نامطلوبی به ساختمان می بخشد. همچنین واحدهای گچی كه در آنها از تركیبات سیلیكونی استفاده شده، وقتی در اطاقهای مرطوب نصب می گردند، آب بسیار كمی به خود جذب می نمایند و لذا رنگ كردن آنها و یا نصب كاغذ دیواری برروی آنها بسیار ساده تر و با سرعت بیشتری امكان پذیر میباشد. درصورتی كه در مورد واحدهایی كه بدون استفاده از تركیبات سیلیكونی در اطاقهای مرطوب مورد استفاده قرار می گیرند، به زمان بسیار زیاد (حتی تا بیش از یكسال) برای خشك و آماده شدن این سطوح جهت رنگ آمیزی نیاز می باشد و درصورت اجرای رنگ بر روی این سطوح مرطوب امكان ایجاد شوره بسیار زیاد بوده، مضاف براین كه به بیش از دو پوشش (دو دست) رنگ نیاز می باشد. استفاده از رنگها و گچهایی كه در آنها پرایمرهای سیلیكونی به كار رفته در اروپا روزافزون شده و در حال حاضر این مواد جزو مهمترین وكارآمدترین مواد در صنایع ساختمانی می باشند.