تخریب و اصلاح سطوح آسفالتی

برای تعمیر سطوح آسفالتی ابتدا باید عیب كار را تشخیص داد، مهمترین عیوب این سطوح عبارتند از:
ـ گودالها و حفره*ها
ـ نشست آسفالت در اثر خرابی زیرسازی
ـ تركهای آسفالت
ـ موج و شیارهای طولی و عرضیـ بیرون زدن شن از آسفالت (جدا شدن سنگدانه*ها از آسفالت)
ـ رو زدن قیر
در قسمتهای بعد به طور اختصار به شرح چگونگی به وجود آمدن این معایب و روش اصلاح آنها مبادرت می*شود.
24-2-2-1 گودالها و حفره*ها
این گودالها در اثر عوامل زیر به وجود می*آیند:
الف: كافی نبودن كوبیدگی آسفالت
ب: وجود نقاط ضعف در زیرسازی
پ: كافی نبودن قیر در آسفالت
این گودالها خطری برای عبور و مرور به شمار می*روند و اگر به فوریت مرمت نشوند، توسعه پیدا كرده و به علت نفوذ آب و سرایت رطوبت به زیرسازی و یخبندان، خرابیهای بزرگتری را موجب می*شوند، از این رو باید به محض پیدایش گودال در محوطه، آن را لكه*گیری نمود. نحوه عمل به ترتیب زیر است: ابتدا باید مصالح معیوب داخل گود را برداشت، اطراف گودال و كف آن باید تا حدودی كه به قشر محكم و قابل قبول برسد، كنده شود، در صورتی كه زیرسازی، معیوب و مرطوب باشد، باید مصالح آن را خارج كرد و مقطع آن را به شكل منظم هندسی درآورد و دیواره حفره را قائم ساخت. مصالح جایگزین قسمتهای كنده شده از جنس قشر اساس و ضخامت هر لایه حدود 5 سانتیمتر می*باشد كه به وسیله تخماق دستی كوبیده می*شود. این زیرسازی را تا حدی بالا می*آورند كه از سطح آسفالت به اندازه ضخامت آسفالت موجود و یا 5 سانتیمتر (هركدام بزرگتر باشد) پایین*تر قرار گیرد.
پس از اینكه محل تعمیر شده تمیز و خشك شد، باید كف و اطراف آن را با قشر نازكی از قیر MC2 ضخامت قشر آسفالت و حداكثر 5 میلیمتر از سطح آسفالت مجاور بلندتر باشد تا بعداً زیر چرخهای سنگین وسائط نقلیه همتراز سطح آسفالت گردد. آغشته نمود، به قسمی كه اتصال مخلوط لكه*گیری را با كف و جدار گود تأمین نماید، در این مرحله اگر قیر اضافی به كار رود، بعداً از داخل مخلوط لكه*گیری و كناره*های آن به بیرون سرایت می*كند، پس از آغشته شدن كف و جدار به ترتیب فوق، مخلوط لكه*گیری را در داخل گودال می*ریزند و بسته به وسعت آن به وسیله تخماق دستی، غلتك دستی و یا غلتكهای صفحه*ای لرزان می*كوبند. این مخلوط باید به اندازه*ای در داخل گود ریخته شود كه پس از كوبیدن به اندازه
24-2-2-2 نشست آسفالت در اثر خرابی زیرسازی
در بعضی از نقاط كه زیرسازی یا خاكریز جاده، خوب كوبیده نشده و یا برای عبور لوله*های آب، گاز، كابل و نظایر آن، محل مذكور كنده شده ولی در بازسازی آن دقت نشده، بعداً در زیر ترافیك به تدریج متراكم می*گردند و در نتیجه سطح آسفالت نشست می*كند. نشست آسفالت ممكن است بدون ترك*خوردگی باشد، ولی از آنجا كه اختلاف سطح برای ترافیك ایجاد اشكال می*كند، باید نسبت به مرمت آن اقدام نمود. در صورتی كه نشست آسفالت خیلی زیاد و گسترده باشد، باید قشر آسفالت را تراشید و پس از پر كردن و كوبیدن زیر آن، مجدداً قشر آسفالت را تكرار نمود، ولی اگر شكست زیاد نباشد، باید آن را با مخلوط لكه*گیری پیش*ساخته، به نحوی كه در مورد پر كردن گودالها گفته شد، پر نمایند.
24-2-2-3 تركهای آسفالت
مهمترین تركهای آسفالت عبارتند از:
ـ تركهای طولی و عرضی
ـ تركهای پوست سوسماری یا موزائیكی
ـ تركهای جمع*شدگی

روش مرمت هریك از تركها، به اختصار به شرح زیر است:
الف: تركهای طولی و عرضی
این تركها همان طور كه از نامشان پیداست، تقریباً به موازات محور راه و یا عمود بر آن ایجاد می*شوند، علت ایجاد این تركها جابه*جایی زیرسازی، انقباض زیرسازی در سرمای شدید و یا تورم بعضی از مصالح به كار برده شده در خاكریز بدنه راه می*باشد. هرگاه تركهای طولی و عرضی عریض باشند و خطر نفوذ آب و ایجاد یخبندان در فصل زمستان محتمل باشد، باید فوراً آنها را با قیر MC2 پر نمود و روی آنها را با ماسه خیلی نرم و یا خاك سنگ پوشانید و پس از اینكه قیر جذب مصالح شد، ماسه*های زائد را جارو نمود. قبل از ریختن قیر، باید داخل تركها را از گردوخاك و مواد زائد پاك كرد، برای این منظور می*توان از هوای فشرده و یا از برسهای مویی زبر استفاده كرد.
باید دقت نمود كه از مصرف قیر بیش از حد احتراز شود، در غیر این صورت قیرهای زائد در اطراف ترك پخش شده و پس از ریختن ماسه، سطحی ناهموار ایجاد می*نماید.
ب: تركهای پوسته سوسماری یا موزائیكی
این تركها به صورت چند ضلعیهای كوچكی به شكل نقش روی پوست سوسمار ایجاد می*شوند، در اكثر موارد علت موزائیكی شدن آسفالت، عدم مقاومت كافی قشرهای زیرین و یا عدم تكافوی ضخامت آسفالت است، برای ترمیم آنها باید آسفالتهای ترك خورده را برداشته و قشرهای زیرین را كه اغلب آب در آنها نفوذ نموده است، بیرون آورد و با مصالح مرغوب زیرسازی پر كرد و خوب كوبید و پس از اجرای پریم*كت با قیر MC2 با مخلوط لكه*گیری پیش*ساخته، به نحوی كه در بند 24-2-2-1 گفته شد، آن را پر كرد.
پ: تركهای جمع*شدگی
این تركها روی سطح آسفالت چند ضلعیهای بزرگی را تشكیل می*دهند كه به هم متصل هستند، علت به وجود آمدن آنها، بیشتر كمبود قیر در مخلوط آسفالت و یا شكنندگی نوع قیر مصرفی است و اصلاح این تركها مانند ردیف «ب» می*باشد.
ت: تركهای هلالی شكل
این تركها به علت عدم چسبندگی قشر آسفالت گرم به زیرسازی آن و یا در اثر نچسبیدن قشرهای آستر و رویه به یكدیگر، ایجاد و در نتیجه در اثر فشار افقی حاصله از حركت چرخهای وسائط نقلیه ظاهر می*شوند، برای مرمت این قبیل تركها باید آسفالت اطراف ترك را آنقدر برداشت تا چسبندگی كافی بین آسفالت و سطح زیرین آن مشاهده شود و آنگاه گودال را برابر بند 24-2-2، آماده و با قیر MC2 پریم*كت و سپس با مخلوط لكه*گیری پیش*ساخته، پر نمود و خوب كوبید.
24-2-2-4 موج و شیارهای طولی و عرضی
موج عبارتست از پستی و بلندیهایی كه به شكل سینوسی و اكثراً به صورت یكنواخت و منظم در سطح آسفالت ایجاد می*شوند. مهمترین علل ایجاد موج وجود قیر اضافی در مخلوط آسفالت، دانه*بندی غیرصحیح مواد سنگی، وجود مصالح گردگوشه به مقدار غیر مجاز و بالاخره خوب كوبیده نشدن آسفالت است. شیار در سطح آسفالت به علت عدم وجود قیر كافی و یا دانه*بندی ناصحیح مواد سنگی به وجود می*آید. طریقه اساسی مرمت قسمتهای موجدار و شیاردار، كندن آسفالت و تجدید آن با رعایت مشخصات آسفالت است.
24-2-2-5 بیرون زدن شن از آسفالت
بیرون زدن شن از آسفالت عبارتست از جدا شدن تدریجی مواد سنگی از مخلوط آسفالت كه علت آن كمبود قیر در آسفالت تهیه شده و یا حرارت زیاد در هنگام پخش آن می*باشد. در صورتی كه بیرون زدن شن جزئی باشد و معایب دیگری در سطح آسفالت مشاهده نشود، می*توان با پخش لایه نازكی از قیر مایع MC2 بدون پخش مواد سنگی روی آن رفع عیب نمود، این طریقه را اصطلاحاً سیل*كت ابری می*نامند.
24-2-2-6 رو زدن قیر
این عیب در اثر وجود قیر زائد در مخلوط آسفالت به وجود می*آید و در هوای مرطوب و بارانی سطح راه را لغزنده می*سازد و برای ترافیك خطرناك است، برای مرمت آن می*توان در فصولی كه هوا گرم است با پخش سنگ شكسته و یا ماسه دانه*بندی شده روی سطح آسفالت و كوبیدن آن به دفعات توسط غلتكهای سنگین، قیرهای زائد را جذب نمود، هرگاه مقدار قیر بیرون زده خیلی زیاد باشد و یا هوا كاملاً گرم نباشد، باید سطح آسفالت را خراشید و مقداری سنگ شكسته به آن اضافه نمود و آن را خوب كوبید.