مقاله مرمت » تحلیلی بر طرح های احیا و نوسازی بافتهای فرسوده
عنوان :
تحلیلی بر طرح های احیا و نوسازی بافتهای فرسوده ( نمونه موردی محله جویباره اصفهان )
نويسندگان:
مهدی مومنی
حسن بيک محمدی
زهره مهديزاده
چکيده با افزايش بی*رويۀ جمعيت، بويژه جمعيت شهر*نشين در چند دهۀ اخير در کشور ايران، مسأله فضا و توسعه پايدار فضايی از اهميت قابل توجهی برخوردار گرديده است. در ايران رشد جمعيت شهری با توسعۀ ناموزون افقی شهر و از بين بردن منابع کشاورزی و طبيعی اطراف شهرها همراه بوده است. اين در حالی است که بسياری از شهرها دارای منابع فضايی باارزش، اما فرسوده*ای هستند که راه گشای بسياری از مشکلات به وجود آمدۀ شهرها در حال حاضر است، و از همين جا مسأله بهسازی و نوسازی اين فضاهای باارزش مورد توجه قرار گرفته است. متأسفانه، ايران به دليل استفاده از طرح*هايی که بيشتر تقليدی بوده و تنها مسايل کالبدی را مورد توجه قرار داده است، نتوانسته از اين فضای باارزش استفاده بهينه*ای را به عمل آورد. محله جوباره اصفهان از جمله محلاتی است که ضمن برخورداری از قابليت های بالقوه در جذب جمعيت با معضل بافت فرسوده مواجه شده است. اين محله به رغم طرحهای اجرا شده در جهت احيای آن، نتوانسته آن گونه که شايسته قدمت محله و توانهای موجود آن است، در مسير توسعه پايدار فضا گامی موثر بر دارد و همچنان شاهد گريز جمعيت از محله و گسترش افقی شهر هستيم. هدف اين مقاله تحليلی برطرح*های احياء و نوسازی در محله جوباره و بيان نقاط ضعف و قوت آنها و ارائه* راهکارهايی برای استفاده* بهينه از اين فضاها ضمن حفظ هويت بافت است. در اين پژوهش، از روش تحقيق توصيفی ژرفانگر استفاده شده وبه منظور سنجش و تجزيه و تحليل اطلاعات از تمامی روشهای مصاحبه، مشاهده، پرسشنامه و مطالعه کتابخانه ای بهره مند شده است. برخی نتايج حاصل از اين تحقيق به قرار زير است: نوسازی پايدار بدون شناخت و توجه به ساختار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی محل امکان پذير نيست؛ بدون جلب مشارکت واقعی مالکان اين بافتها امکان دستيابی به بهسازی مطلوب محقق نخواهد شد.
واژه*های كليدي: واژه*های كليدی: احيا، بهسازي، بافت فرسوده، مشاركت مردمي،
