مقايسه کارايي حذف جيوه از آب آشاميدني به وسيله ستون هاي آکنده کربن فعال

مقايسه کارايي حذف جيوه از آب آشاميدني به وسيله ستون هاي آکنده کربن فعال با زئوليت طبيعي کلينوپتي لئولايت و آنتراسيت

صمدي محمدتقي,سليمي مريم,ساقي محمدحسين*

* دانشگاه علوم پزشكي سبزوار



محدوديت منابع آبي و خطر بحران آب در ايران و اهميت بازيابي آب از يک سو و از سويي ديگر افزايش آلودگي آبهاي سطحي و زيرزميني به وسيله فلزات سنگين از جمله جيوه که ناشي از ورود فاضلابهاي صنعتي و شهري مي باشد، يافتن راه حلهاي قابل قبول زيست محيطي را در جهت حذف اين ماده از منابع آبي ضروري مي سازد. روشهاي مختلفي براي حذف جيوه از منابع آب پيشنهاد گرديده است. اين روشها علاوه بر تاثير قابل قبول بر حذف ماده مذکور بايد از لحاظ قابل اجرا بودن و داشتن صرفه اقتصادي نيز مورد توجه قرار گيرند. در اين تحقيق از ستون هاي کربن فعال دانه اي، زئوليت و آنتراسيت به عنوان جاذبهاي ارزان قيمت و پر بازده به منظور حذف جيوه استفاده گرديد. قابليت جاذبهاي مذکور نيز اثر عوامل مختلف موثر بر کارايي حذف شامل تغييرات pH که در محدوده مورد قبول براي آشاميدن مي باشد (6-8)، تغييرات غلظت جيوه ورودي به سيستم (1ppm، 0.75، 0.5، 0.25) و تغييرات زمان تماس (3، 2، 1، 0.5 ساعت) در حذف ماده مذکور مورد مطالعه قرار گرفت. اندازه گيري غلظت جيوه در نمونه هاي آب ورودي و خروجي از ستون ها به روش اسپکتروفتومتري در طول موج 492 نانومتر با معرف دي تيزون انجام شد. بر اساس نتايج به دست آمده از اين تحقيق مشخص گرديد با کاهش غلظت ماده ورودي از 1ppm به 0.25ppm در شرايط ثابت، درصد حذف جيوه در ستون هاي جاذب آنتراسيت، کربن فعال و زئوليت به ترتيب از 22 درصد، 63 درصد و 55 درصد به 28 درصد، 72 درصد و 64 درصد افزايش مي يابد. همچنين در شرايط ثابت با افزايش زمان ماند از 0.5 ساعت به 3 ساعت، درصد حذف جيوه به ترتيب براي ستون هاي آنتراسيت، کربن فعال و زئوليت از 22، 56 و 54 درصد به 42، 86 و 82 درصد افزايش پيدا مي کند. همچنين افزايش pH در محدوده، موجب افزايش کارايي ستونها مي گردد. در مجموع نقش عامل زمان ماند در کارايي حذف جيوه به وسيله ستون کربن فعال به مراتب بيشتر از ستون هاي زئوليت و آنتراسيت مورد مطالعه بوده است. با تغيير پارامترهاي مختلف مورد مطالعه در اين تحقيق، کارايي حذف جيوه با استفاده از ستون کربن فعال، زئوليت و آنتراسيت به ترتيب دامنه 51 تا 92 درصد، 42 تا 88 درصد و 16 تا 52 درصد داشت. بيشترين کارايي حذف مربوط به ستون آکنده کربن فعال بوده و با توجه به سهولت کاربرد، هزينه پايين و نيز کارايي حذف بالا، مي توان کربن فعال را به عنوان مناسب ترين جاذب به منظور حذف جيوه از منابع آب آشاميدني معرفي نمود.

كليد واژه: جيوه، کربن فعال، زئوليت، آنتراسيت، آب آشاميدني

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]