نقش برجسته ها و مجسمه هاي هند باستان در هنر بودايي
نقش برجسته ها و مجسمه هاي هند باستان در هنر بودايي
* گروه مطالعات عالي هنر، پرديس هنرهاي زيبا، دانشگاه تهران
در طي سده ششم پيش از ميلاد دو دين بزرگ در هند پديد آمد. آيين بودا و جين، که تاثير عميقي بر فرهنگ و هنر هند از سده سوم پيش از ميلاد تا سده هفتم ميلادي داشت. به بياني اين دو فرقه در سير مذهب هندوئيسم به ظهور رسيدند که به مساله غامص زندگي هندوان يعني نجات از قانون کرمه و رهايي از چرخه پياپي تولد و مرگ (سمسارا)، هر يک با نگاهي متفاوت جداگانه پاسخي انديشيده و به طرق مختلف سعي کرده اند آن معماي مشکل را حل کنند. آيين بودا بيش از جينيزم بر فرهنگ و هنر هند باستان تاثير مي گذارد و باعث به وجود آمدن آثار شگفت انگيزي از نقش برجسته و مجسمه مي گردد. برهمنان هندو، بودا را تجلي نهم ويشنو، يکي از خدايان تثليت هندو (برهما، ويشنو، شيوا) اعلام مي کنند، اما شخص بودا مدعي طرح آييني جديد بود و بوداييان خود را هندو نمي دانند. بودا در هنر بودايي، حتي در انساني ترين صورت خود بازنمادي از بودا مي باشد و هرگز تجلي يکي از سه خداي هندوان نيست. در هنر هند نمادهاي بودا به سه دسته کلي تقسيم مي شود: -1 نمادهاي شمايلي مانند: چرخ دارما، نيلوفر آبي، شير -2 نمادهاي نيمه شمايلي مانند: استوپا، تخت خالي، جاي پا -3 نمادهاي شمايلي: مجسمه ها و نقش برجسته هاي بودا. وجه تمايز بودا با جين و ديگر شخصيت ها در هنرهاي هند باستان با توجه به آثار باقي مانده در نقش برجسته ها و مجسمه ها اين است که همواره شمايل بودا پوششي بر تن دارد و کاملا برهنه تصوير نشده است. موضوع هنر بودايي بيشتر اشاره به زندگي و تعاليم بودا دارد.
كليد واژه: نماد، غيرشمايلي، شمايلي، نيمه شمايلي، بودا، چرخ دارما، نيلوفر آبي، شير، استوپا، تخت خالي، جاي پا، نقش برجسته، مجسمه
[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]
