نگاهي نو به حياط، بازآفريني حضور طبيعت در بناهای مسكونی ايرانی- اسلامی
نگاهي نو به حياط، بازآفريني حضور طبيعت در بناهاي مسكوني ايراني- اسلامي
نمونه مورد مطالعه: خانه هاي دوره ي قاجار تبريز
نويسند*گان:
[ سعيد خوش نيت ] - استاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات آذربايجان غربي، گروه معماري، اروميه
[ صابر رش ] - دانشجوي کارشناسي ارشد معماري دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات آذربايجانغربي، گروه معماري، اروميه
[ زيبا کرامت آذر ] - دانشجوي کارشناسي ارشد معماري دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات آذربايجانغربي، گروه معماري، اروميه
[ سميرا حاجب ] - دانشجوي کارشناسي ارشد معماري دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات آذربايجانغربي، گروه معماري، اروميه
خلاصه مقاله:
معماري سنتي ايران با توجه به ويژگي هاي منحصر بفرد از جمله مسايل زيبا شناختي و حفظ محيط زيست، پاسخگوي نيازهاي اقليمي هر منطقه نيز بوده است. عوامل مختلف بكار رفته در ساخت خانه هاي مسكوني سنتي،نحوه ي چينش و قرارگيري فضاهاي متعدد و همچنين عوامل موجود در فرايند ساخت آنها به نوعي در پايداري بنا و همگوني هرچه بيشتر آن با طبيعت، اقليم و فرهنگ هر منطقه موثر بوده اند.حياط علاوه بر آنكه تامين كننده ي عناصر طبيعي مورد نياز معماري مي باشد، طبيعت سبز را نيز به ارمغان آورده و از طرف ديگر اين مكان به عنوان عامل پيوند دهنده و نظم دهنده ي ساير عناصر، نقش انكار ناپذيري در معماري سنتي ايران دارد. در اين مقاله سعي نموده ايم تاثيرات حياط بر سازماندهي مسكن سنتي تبريز را مورد ارزيابي قرار داده و نتايج به دست آمده را در جهت احيا جايگاه حياط، در معماري مسكن معاصر مورد توجه قرار دهيم
كلمات كليدي:
حياط، مسكن سنتي، معماري اسلامي، تبريز.