پژوهشي پيرامون پيشينه جلوه هاي بصري نور در نگارگري

پژوهشي پيرامون پيشينه جلوه هاي بصري نور در نگارگري




يکي از عناصر زيبايي شناسي در آثار نگارگري ايران ،علاوه بر ترکيبات حيرت انگيز و مسحور کننده رنگ و تقسيمات هندسي مکان و اشکال، نور است. همان طور که در صور نگارين نقاشي ايراني مشاهده مي شود، سطوح دو بعدي رنگين فاقد سايه و سايه روشن، حاکي از تصوير فاقد منبع نور واحد است. عدم حضور سايه در اين آثار نشان مي دهد که نوري فراگير و بسيط سراسر تصوير را فرا گرفته است. تصوير، جهاني مملو از نور را افتتاح کرده است. ديدگاه نگارگر ايراني همواره از نظريه غلبه نور بر تاريکي و ظلمت، تبعيت مي کند. در نگارگري ايراني - اسلامي، اين منظر معطوف به کلام الهي است که در سوره نور فرموده است: الله نورالسموات و الارض.
با بررسي پيشينيه رويکرد ايرانيان قديم به نور، پيوستگي زنجيرواري بين انديشه هاي نگارگر مسلمان ايراني با تفکرات و آيين هاي ديني قبل از اسلام همچون حکمت مزدايي (حکمت فهلوي) و انديشه هاي ماني پيامبر، مشاهده مي شود. تداوم اين نگرش را در فلسفه و تفکر دوران اسلامي نيز مي توان مشاهده کرد.

كليد واژه: نور، خوارنه، عالم مثال، نگارگري ايراني - اسلامي، سهروردي، انوار رنگي، کاربرد طلا

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]