گروه شیمیزو و تلاش برای ساخت اولین شهرزیرآبی جهان

هر کدام از این کره*های بزرگ که وسعتی به اندازه*ی یک شهر کوچک دارند، قادرند روی سطح آب به صورت شناور باقی بمانند. اما در زمان تغییرات جوی و وضعیت بد آب و هوایی به زیر سطح دریا فرو خواهند رفت. این کره*ها از درون یک مارپیچ غول آسا به سمت اعماق دریا ( چیزی در حدود 4 کیلومتر)، پایین خواهند رفت. این مارپیچ غول پیکر خود 9 مایل (معادل 15 کیلومتر) امتداد دارد و در پایه*ی آن محلی برای قرارگیری کارخانه*هایی تعبیه شده است که مواد معدنی و فلزات کمیاب را استخراج می*کنند.


ایده* و طراح اولیه*ی مفهومی این گروه، نه یکی، بلکه شامل کره*های متعددی است که در زمان مواجهه با تغییرات اقلیمی یا بلایای طبیعی همچون زلزله که ژاپن اغلب با آن درگیر است، به نجات بشر آمده و آنها را دور از خطر حفظ می*کند.


شیمیزو (Shimizu)، اعلام کرده که با استفاده از میکروارگانیسم*هایی موسوم به «متانوژن» می*توان دی اکسید کربن سطح اقیانوس را به گاز متان تبدیل کرد. از سوی دیگر تفاوت دما و فشار آب در قسمت سطحی و عمق دریا، برای تولید انرژی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

در قسمت فوقانی این کره*ها، عرشه*هایی برای رفت و آمد قایق در نظر گرفته شده تا در شرایط آب و هوایی مناسب، امکان گشت و گذار برای ساکنان و بازدیدکنندگان فراهم شود.


برای ساخت این کره*های غول آسا، شرکت در نظر دارد از چاپگرهای سه بعدی صنعتی و به جای سیمان و بتن از رزین استفاده کند. قطر هر کره 500 متر بوده ودر مجموع شامل هتل، اقامتگاه برای ساکنین و فضاهای تجاری است. از آنجایی که هر کدام از این کره*ها به صورت کامل ضد آب ساخته شده*اند، به راحتی به عمق دریا فرورفته و از این نظر مشکلی نخواهند داشت. البته در مواقعی نیز بسته به نیاز و شرایط، بخشی از آنها خارج از آب باقی می*ماند.


هر مارپیچ در میان بستر دریا نیز امتداد یافته و دارای ایستگاه*های تحقیقاتی متعددی است که ضمن تولید انرژی به کندوکاو و استخراج منابع مورد نیاز از کف اقیانوس خواهند پرداخت.


همچنین این سیستم شامل یک سری عرشه و محفظه*های کروی شکلی است که دارای امکانات متنوعی بوده و به راحتی به بالا و پایین این مارپیچ حرکت می*کنند. این محفظه*ها برای ارسال بار و مواد مورد نیاز بین کره*ی اصلی و پایگاه کف اقیانوس مورد استفاده قرار می*گیرند.

شرکت شیمیزو در همراهی با بسیار از مراکز و سازمان*های تحقیقاتی دیگر، دو سال زمان صرف آماده سازی طرح اولیه خود کرده است. آنها با صحبت و مشاره با متخصصین فناوری*های مدرن، به این نتیجه رسیدند که احتمال به واقعیت بدل شدن این طرح در آینده وجود دارد.

شیمیزو درکل شرکتی است که به دنبال ایده*های بلندپروازانه و جالب توجه زیادی است که از جمله آنها می*توان به ساخت حلقه*ی از پنل*های خورشیدی گرد ماه و ابرشهر شناور اشاره کرد.


در سال 2012 دیگر شرکت مطرح ژاپنی، گروه اوبایاشی(Obayashi Corp)، ادعا کرد که با ساخت یک آسانسور فضایی "Space Elevator"، می*توان مسافران را به سفرهای فضایی فرستاد که مدت زمان کمتری به طول می*انجامند. آنها ادعا کردند که با استفاده از فناوری نانو لوله*های کربنی، که حدود 20 برابر قوی*تر از فولاد هستند، می*توان به این مهم دست یافت.


ساخت هر کدام از این مارپیچ*ها 25 میلیارد دلار هزینه در برداشته و اگر این طرح به مرحله*ی اجرایی برسد، شاهد ساخت اولین نمونه از آنها تا سال 2030 خواهیم بود.

البته باید منتظر بود و دید که آیا بشر دست از آلوده کردن محیط زیست برخواهد داشت یا خیر؟ وضعیت فعلی اقیانوس*ها دورنمای روشنی پیش مجریان این طرح قرار نمی*دهد. هم اکنون اقیانوس*ها رو به سمت اسیدی شدن پیش می*روند و هم اکنون اولین قربانیان این فاجعه*ی زیست محیطی، سخت پوستان و دوکفه*ای*ها هستند.

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]

[برای مشاهده لینکها ابتدا در سایت عضو شده و وارد نام کاربری خود شوید. برای عضویت اینجا کلیک کنید...]