- هدف از طراحي به حداقل رساندن خطاست.
- انسان به واسطه انسان بودنش نياز به خلق دارد.
- خشنودي مخاطب (مصرف كننده، سفارش دهنده، كاربر) هدف نهايي طراحي نيست اما بدون تامين رضايت او طراحي ارزشي ندارد.
- انسان ها از حرف نو لذت مي برند.
- طراحي بايد به سرعت و در عين حال در آرامش كامل انجام گيرد.
- هر چيزي كه ترسيم مي شود لزومن طراحي نيست.
- در عين حال كه لازم است طراحي آزادانه اتفاق افتد، بايد دغدغه اجرا داشته باشد.
- طراحي معادل طول فرآيندي است كه در جهت خلق (از آشنايي با كارفرما تا اتمام اجرا) صورت مي گيرد.
- نوآوري در شيوه ي اجراي طرح بايد قسمت بزرگي از وقت طراح را به خود اختصاص دهد.
- طراح بايد پاك*سرشت، عاشق طراحي، چابك، اهل مطالعه، دوستدار طبيعت، مرفه، شاعر، جهانگرد، متساهل، باهوش، چند بعدي، و متفكر باشد.
- طراحي فرصتي براي شخم زدن مغز است.
- طرح بايد بر اساس امكانات موجود باشد.
- طرح اگر توجيه اقتصادي (كوتاه مدت و بلند مدت باهم ) نداشته باشد روي كاغذ باقي مي ماند.
- پرونده طراحي هميشه باز است اما در يك زمان بايد طرح را تکميل و تحويل داد.
- هر چه مقياس كار طراحي بزرگ تر يا عمق و اهميت آن بيشتر شود، حساسيت بخش مطالعات آن بيشتر مي شود.
- طراح بايد امكان دسترسي به تنهايي و سكوت را تا هر ميزان كه بخواهد داشته باشد.
- طراح بايد طرح را مدام به معرض نمايش و داوري ديگران بگذارد اما فقط به ايده خود عمل كند.
- مشورت و نظارت دو گروه بر طرح الزامي است: نمايندگان كاربر، و متخصصين مرتبط با موضوع.
- طراح بايد در تمام مراحل فرآيند (از زمان گرفتن كار تا دريافت دستمزد) از خود خلاقيت نشان دهد.
