مقايسه معيارهاي پذيرش مهاربندهاي ضـربدري در روش هاي ارزيـابي سريع، تفصيلي و آيين نامه طراحي سازه هاي فولادي

سامي حبيب,زهرايي سيدمهدي*

* دانشکده مهندسي عمران، پرديس دانشکده فني، دانشگاه تهران



در اين مقاله مقايسه پارامتريك و عددي آيين نامه طراحي سازه هاي فولادي، دستورالعمل ارزيابي تفصيلي و سريع ساختمان هاي موجود براي مهاربندهاي ضربدري (-X شكل) انجام مي شود. براي مقايسه، ابتدا فرض مي شود كه ساختمان با آيين نامه طراحي سازه هاي فولادي طرح شده و سپس با تعريف عوامل تبديل و با استفاده از نسبت تنش طراحي اعضا، امكان پاسخگويي آن توسط دستورالعمل ارزيابي تفصيلي و سريع ساختمان هاي موجود براي سطح عملكرد ايمني جاني بررسي مي شود. با استفاده از اين روش معيارهاي پذيرش مهاربندهاي ضربدري بررسي شده است و موارد اختلاف به صورت مشروح براي ساختمان هاي 2، 4، 6 و 8 طبقه آورده شده و بيانگر اين حقيقت است كه برخي (به طور تقريبي 5 درصد) مهاربندهاي ضربدري طرح شده توسط آيين نامه طراحي از ديد دستورالعمل ارزيابي تفصيلي و سريع ساختمان هاي موجود مردود هستند. در مقابل برخي اعضاي مردود از ديد آيين نامه طراحي، از ديد دستورالعمل ارزيابي تفصيلي و سريع ساختمان هاي موجود مورد قبول هستند. در ضمن با روشي مشابه و با فرض اينكه اعضاي ساختمان از ديد ارزيابي سريع قابل قبول هستند، امكان پاسخگويي آن توسط دستورالعمل ارزيابي تفصيلي بررسي مي شود. بر اين اساس برخي (به طور تقريبي 50 درصد) مهاربندهاي ضربدري قابل قبول از ديد دستورالعمل ارزيابي سريع ساختمان هاي موجود، از ديد ارزيابي تفصيلي مردودند. در مقابل برخي اعضاي مردود از ديد ارزيابي سريع، از ديد ارزيابي تفصيلي مورد قبول هستند.

كليد واژه: ارزيابي تفضيلي، ارزيابي سريع، مهاربندهاي ضربدري، معيارهاي پذيرش، سطح عملکرد ايمني جاني

[تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. ]